Enis Behiç Koryürek, (d.11 Mart 1891, İstanbul - ö. 18 Ekim 1949, Ankara)

11 Mart 1891'de İstanbul'da doğdu, 18 Ekim 1949'da Ankara'da yaşamını yitirdi.

Hecenin Beş Şairi'nden biridir. Selanik, Üsküp ve İstanbul idadilerinde öğrenim gördü. 1913'te Mülkiye Mektebi'nden mezun oldu. Hariciye Nezareti'nde çalışmaya başladı. Bükreş ve Budapeşte'de görev yaptı. 1921'de Türkiye'ye döndükten sonra Kurtuluş Savaşı'nı destekleyen "Müdafaa-i Milliye" adlı örgüte katıldı.

Cumhuriyetten sonra Fransızca ve edebiyat öğretmenliği yaptı. Uzun yıllar Ticaret, İktisat ve Çalışma Bakanlıklarında çalıştı. 1946 seçimlerinde Demokrat Parti'den milletvekili adayı oldu, seçilemedi. Yaşamının son dönemini zorluklar içinde geçirdi.

Servet-i Fünun etkisi taşıyan ilk şiirleri 1912'de "Şehbal" dergisinde yayınlandı. Şiire arzu ölçüsüyle başlayan Enis Behiç, daha sonra Ziya Gökalp'in etkisiyle hece ölçüsünü benimsedi ve Milli Edebiyat akımına katıldı.

Hiciv türünde yazdığı eserlerini “Akbaba” adlı mizah dergisinde yayımladı. Mizah türünde yazdığı eserlerinde “Çimdik” takma adını kullandı.

Ulusal duyguları ön plana çıkaran ve yiğitlik temalarını uç noktalara götüren şiirler yazdı. Bazı şiirlerinde biçim açısından hece kalıplarını kırma çabası da gösterdi.

1946'dan sonra mistik bir şiire yöneldi. Bir mevlevinin ruhuyla bağlantı kurduktan sonra yarattığını öne sürdüğü tasavvufi şiirler yazdı.

Enis Behiç Koryürek'in Eserleri:

Şiir:

• Miras (1927)
• Varidat-ı Süleyman Çelebi (1949)
• Miras ve Güneşin Ölümü (Ölümünden sonra, Dr. Fethi Tevetoğlu’nun incelemesiyle, 1951)