UÇUN KUŞLAR
Uçun kuşlar uçun doğduğum yere,
Şimdi dağlarında mor sümbül vardır.
Ormanlar koynunda bir serin dere,
Dikenler içinde sarı gül vardır.
O çay ağır akar, yorgun mu bilmem?
Mehtabı hasta mı, solgun mu bilmem?
Yaslı gelin gibi mahzun mu bilmem?
Yüce dağ başında siyah tül vardır.
Orda geçti benim güzel günlerim,
O demleri anıp bugün inlerim,
Destân-ı ömrümü okur dinlerim,
İçimde oralı bülbül vardır.
Uçun kuşlar, uçun burda vefa yok,
Öyle akar sular, öyle hava yok,
Feryadıma karşı aks-i seda yok.
Bu yangın yerinde soğuk kül vardır.
Hey Rıza, kederin başından aşkın,
Bitip tükenmiyor elem-i aşkın,
Sende, derya gibi, daima taşkın,
Daima çalkalanır bir gönül vardır.
Rıza Tevfik BÖLÜKBAŞI